OpenAI heeft publiekelijk gereageerd op de rechtszaak over inbreuk op auteursrecht die The New York Times in december aanspande.
De verklaring zal waarschijnlijk niet leiden tot de intrekking van de rechtszaak maar het geeft wel inzicht in de argumentatie die de advocaten van het bedrijf zouden kunnen volgen.
Hier is een TLDR-versie van de vier belangrijkste punten uit de verklaring:
1. OpenAI zegt dat het "een gezond nieuws-ecosysteem wil ondersteunen, een goede partner wil zijn en wederzijds voordelige mogelijkheden wil creëren." Het zegt dat zijn producten verslaggevers en redacteuren kunnen helpen hun werk beter te doen en hun beoogde publiek op nieuwe manieren te bereiken.
Op zijn beurt zou het hun gegevens willen gebruiken om zijn modellen te trainen. OpenAI noemde verschillende mediabedrijven zoals Axel Springer waarmee het een wederzijds voordelige relatie is aangegaan.
2. OpenAI gelooft nog steeds dat het trainen van AI-modellen met openbare gegevens eerlijk gebruik en een lijst van landen en organisaties die het hiermee eens zijn.
OpenAI biedt nu een opt-out mogelijkheid om scraper bots te blokkeren, maar er wordt geen optie genoemd om historische trainingsgegevens te verwijderen voor de opt-out functie.
3. Het letterlijk overnemen van stukken auteursrechtelijk beschermde inhoud is een "zeldzame bug" en OpenAI werkt eraan om dat te verhelpen. Als inhoud van The Times wordt gesyndiceerd en op meerdere platforms wordt gepubliceerd, wordt het zeker gereproduceerd door ChatGPT als gebruikers het echt proberen.
OpenAI zegt dat ze verwachten dat gebruikers "verantwoordelijk handelen" en dit niet doen. De inhoud van de New York Times is maar een klein deel van de trainingsgegevens van ChatGPT, dus OpenAI zegt dat het de naald niet echt verplaatst voor zover het gaat om trainingsgegevens.
4. OpenAI zegt dat The New York Times niet het volledige verhaal vertelt. OpenAI dacht dat hun gesprekken positief verliepen totdat ze een exemplaar van The Times pakten en over de rechtszaak hoorden.
De voorbeelden van de gereciteerde inhoud kwamen uit oude artikelen die overal op het internet te vinden waren. OpenAI zegt dat de voorbeelden van de woordelijke inhoud geinduceerd waren en vermoedt dat "ze ofwel het model instrueerden om te regurgiteren of hun voorbeelden uit vele pogingen kozen".
De verklaring, die je kunt hier volledig lezeneindigt met OpenAI die de hoop uitspreekt dat het de zaken kan oplappen met papier. Het alternatief ziet er voor beide partijen niet goed uit.
