Terwijl docenten worstelen met de opkomst van AI in de klas, proberen veel instellingen hun curriculum "ChatGPT-proof" te maken.
AI-chatbots, met name ChatGPT, veranderen het onderwijslandschap snel en vervagen de grenzen tussen door AI gegenereerd en authentiek werk.
Darren Hick, professor filosofie aan Furman University, onthulde zijn ervaringen van door AI gegenereerd werk eind 2022 en zei: "De academische wereld zag dit niet aankomen. Dus we zijn er als het ware door overrompeld."
Hij beschreef AI-gegenereerd werk als "een strakke stijl. Maar het is herkenbaar. Ik zou zeggen dat het schrijft als een hele slimme 12e klasser."
Timothy Main, een schrijfprofessor aan het Conestoga College in Canada, verklaarde dat ze in "crisismodus" zaten met tientallen gevallen van AI-plagiaat.
Dit heeft een intensief debat of en hoe dit gestopt kan worden. Of moet de academische wereld de toenemende rol van AI in de samenleving gewoon accepteren en studenten leren hoe ze er effectief mee om kunnen gaan?
Velen zijn bezorgd dat de rol van AI in het onderwijs het kritisch denken zal uithollen, wat zal leiden tot samenlevingen die afhankelijk zijn van AI voor zelfs rudimentaire kennis en besluitvorming.
Nu AI een 'enige bron van waarheid' wordt, kunnen we er echt op vertrouwen? Hoe zit het met bias? En als het liegt en hallucineert?
Om met dergelijke complicaties om te gaan, moeten we kritisch denken, een vaardigheid die door de technologie wordt bedreigd als we niet pragmatisch en bewust zijn.
Opvoeders stellen praktische oplossingen voor
Docenten onderzoeken manieren om academische integriteit te waarborgen, maar er is weinig consensus.
- Papieren examens maken een comeback, maar dit lijkt een archaïsche oplossing in het tijdperk van IT.
- Bewerkingsgeschiedenis en concepten kunnen controleerbaar worden om het originele werk van leerlingen aan te tonen.
- Examenvragen worden herzien om minder algemeen te worden, waardoor het moeilijker wordt voor chatbots om accurate antwoorden te geven.
Ronan Takizawa, student informatica aan het Colorado College, zei dat het herintroduceren van "blauwe boeken" (traditionele examenboekjes) regressief aanvoelt, maar dat het ervoor zorgt dat studenten de nodige concepten begrijpen.
Terwijl docenten en hun instellingen aan oplossingen werken, krijgen studenten het ook niet gemakkelijk.
Onterechte beschuldigingen
Het detecteren van AI-gegenereerde inhoud is bedrieglijk complex.
AI-detectors waren adequaat voor GPT-3-gegenereerde tekst, maar nu we zijn overgegaan op GPT-3.5 en GPT-4, is hun bruikbaarheid aanzienlijk afgenomen.
Deze detectoren meten perplexiteit en burstiness, die samen de waarschijnlijkheid voorspellen dat een reeks woorden door AI is gegenereerd.
Er zijn aanwijzingen dat ze lijden aan een hoog percentage fout-positieve uitslagenvooral wanneer ze worden blootgesteld aan tekst die is geschreven door niet-moedertaalsprekers van het Engels, omdat het waarschijnlijker is dat zij tekst met een lagere perplexiteit schrijven.
De toename van door AI gegenereerde tekst heeft ook geleid tot onterechte beschuldigingen en omkering van rollen, waarbij studenten delen van authentiek werk herschrijven om fout-positieven van AI-detectors te voorkomen.
Een professor van Texas A&M ten onrechte beschuldigd een hele klas ChatGPT had gebruikt voor hun eindopdrachten, en later toegaf dat hij het mis had - een beschamende situatie voor de universiteit nadat het verhaal was opgepikt door kranten als de Washington Post en Insider.
Ronan Takizawa, student informatica aan het Colorado College, benadrukt dat veel studenten niet zeker weten wanneer het gebruik van AI als spieken wordt beschouwd.
Zo begon Nathan LeVang van de Arizona State University ironisch genoeg AI-detectoren te gebruiken voor zijn authentieke opdrachten om te voorkomen dat zijn werk ten onrechte werd gemarkeerd als AI-gegenereerd.
Nadat zijn door mensen geschreven essay als 'door AI gegenereerd' werd bestempeld, had hij geen andere keuze dan delen te herschrijven. Uit een onderzoek bleek dat het werk van sommige studenten eerder als 'door mensen geschreven' werd bestempeld als ze het met AI hadden geschreven.
AI-detectoren onder vuur
Deze problemen worden nog verergerd door het feit dat AI-detectors variëren in prestatie, waarbij sommige belachelijke 98% fout-positieve percentages produceren wanneer ze worden onderworpen aan tekst die niet in de Engelse taal is geschreven.
Eén zo'n detector, originality.ai, is alom bekritiseerd vanwege een onacceptabel vals positief percentage.
In iemands recensie van de tool staat: "Absoluut nep en bedoeld om je van je financiën af te houden. Heb een opdracht geplakt die ik in 2014 heb gedaan en heb nog steeds 99 % ai geplagieerd. Ik ben geneigd te denken dat we hetzelfde alfabet en dezelfde woorden gebruiken met ai, evenals grammaticale structuren, dus er is een dunne lijn tussen menselijke en ai inhoud. Maar dit originaliteitsgedoe is pure oplichterij en rotzooi!"
Een ander zegt: "Dit is een vreselijke service. Het markeert originele en compleet herschreven inhoud als AI. Het is helemaal niet nauwkeurig vanwege de fout-positieven die het geeft. Gewoon een verspilling van tijd en geld. In principe wordt alles met goede grammatica en professioneel taalgebruik gemarkeerd."
AI-detectors brengen geld in rekening voor hun diensten en ze zouden het niet waard zijn om voor te betalen als ze niet zouden proberen te doen waarvoor ze ontworpen zijn - AI markeren.
De strijd over de rol van AI in het onderwijs zou wel eens bitter kunnen worden, vooral als het leidt tot onrechtvaardigheid voor studenten.
