De exponentiële toepassing van AI-technologie heeft een enorm beroep gedaan op natuurlijke hulpbronnen om de computerdatacentra van brandstof te voorzien. Met wereldwijde doelstellingen om de CO2-uitstoot te halveren kan AI zowel de boosdoener als de redder zijn.
A rapport van MIT Sloan Management Review zegt dat als de huidige trends doorzetten, de AI-industrie binnenkort een van de grootste bijdragers aan koolstofemissies zou kunnen zijn.
Voor het trainen van AI-modellen zijn enorme hoeveelheden rekenkracht nodig. Deze vraag heeft de krantenkoppen vooral gericht op het beperkte aanbod van processors zoals die van NVIDIA. Maar andere eindige bronnen zoals water en elektriciteit staan ook onder druk.
In het rapport staat dat "één gemiddeld datacenter het equivalent verbruikt van het verwarmen van 50.000 huizen per jaar".
Er werd geschat dat het trainen van OpenAI's GPT-3 model "552 ton aan koolstofuitstoot heeft gegenereerd", wat gelijk staat aan de jaarlijkse uitstoot van 120 Amerikaanse auto's. De koolstofuitstoot gerelateerd aan de training van GPT-4 zou naar verluidt 10 keer zo groot zijn.
Naast training levert ook het inferentieproces een grote bijdrage aan de koolstofuitstoot.
Een enkele #ChatGPT zoekopdracht kan 100 keer meer koolstof genereren dan een gewone Google-zoekopdracht.
▶️ https://t.co/LdwloGfamH pic.twitter.com/sXq3KXb8BU
- MIT Sloan Management Review (@mitsmr) 31 december 2023
Hoewel het rapport erkent dat AI veel middelen vergt, stelt het ook dat "AI ook een essentieel hulpmiddel blijkt te zijn bij het bevorderen van duurzaamheid en het aanpakken van klimaatverandering".
Deze verklaring komt overeen met een interessant artikel van onderzoekers van de University of California, Irvine, MIT, de University of Kansas School of Law en anderen.
AI is groener dan jij
De onderzoeksdocument was getiteld: "The Carbon Emissions of Writing and Illustrating Are Lower for AI than for Humans." De onderzoekers namen de gemiddelde koolstofuitstoot van een menselijke schrijver of illustrator en vergeleken deze met de uitstoot van AI-modellen die dezelfde taken uitvoeren.
De vergelijking is een uitdaging omdat de menselijke koolstofuitstoot wereldwijd varieert. De uitstootvoetafdruk van een inwoner van de VS is ongeveer 15 ton CO2 per jaar, terwijl de uitstoot per hoofd van de bevolking van een inwoner van India ongeveer 1,9 ton is.
De onderzoekers schatten dat een menselijke schrijver ongeveer 300 woorden per uur schrijft. Ze combineerden dit met het energieverbruik van de computer die een mens zou gebruiken om de tekst te schrijven en berekenden zo de koolstofuitstoot die een menselijke schrijver genereert bij het schrijven van een pagina tekst.
Toen ze deze uitstoot vergeleken met die van AI-modellen BLOOM en ChatGPT (GPT-3) ontdekten ze dat de AI-modellen per geproduceerde pagina tekst respectievelijk 1500 en 1100 keer minder impact hadden dan een inwoner van de VS.
Ze hebben een soortgelijke vergelijking gemaakt door de uitstoot te evalueren die gepaard gaat met het maken van een afbeelding. Met een schatting van 3,2 uur menselijke inspanning om een illustratie te maken, ontdekten ze dat DALL-E 2 en Midjourney ongeveer 2500 en 2900 keer minder CO2 uitstoten dan een illustrator die in de VS woont.
Dit onderzoek is een paar maanden geleden gedaan, wat in het tijdperk van AI aanvoelt als het equivalent van een generatie. Met de snelheid, efficiëntie en kwaliteit van wat Midjourney V6, DALLE-3 en GPT-4 vandaag de dag kunnen produceren, zouden deze resultaten ongetwijfeld versterkt zijn.
De weliswaar wat al te eenvoudige conclusie die we dan kunnen trekken, is dat het gebruik van AI om taken uit te voeren veel beter voor het milieu kan zijn dan mensen die taken te laten uitvoeren.
De druk die AI legt op natuurlijke hulpbronnen moet beter worden beheerd en het rapport van MIT Sloan Management Review belicht enkele innovatieve manieren waarop AI-bedrijven dit doen.
Naarmate AI-modellen krachtiger en efficiënter worden, lijkt het erop dat ze veel meer milieuproblemen zullen oplossen dan veroorzaken.
