Microsoft heeft gezworen de juridische last op zich te nemen voor alle inbreuken op het auteursrecht die voortkomen uit AI-gegenereerde inhoud via zijn tools, waaronder Copilot.
Copilot is een AI-tool die rechtstreeks integreert in de Microsoft 365-softwarefamilie, die Word, PowerPoint en Excel omvat.
Het is nog niet beschikbaar voor het publiek, maar stelt gebruikers in staat om automatisch teksten te maken en samen te vatten, presentaties te maken, grafieken te maken, gegevens te analyseren en nog veel meer.
Volgens Hossein Nowbar, algemeen juridisch adviseur van Microsoft, zal Microsoft alle mogelijke juridische risico's op zich nemen voor commerciële klanten die zijn AI-producten gebruiken, op voorwaarde dat ze zich houden aan de ingebouwde "vangrails en inhoudfilters".
Met andere woorden, als Copilot content produceert die het auteursrecht van iemand anders schendt en diegene spant een rechtszaak aan, dan zal Microsoft betalen.
De aankondiging werd in detail gedaan via een officieel blogbericht van MicrosoftDaarin staat: "Als een derde partij een commerciële klant aanklaagt wegens inbreuk op auteursrechten voor het gebruik van Microsoft Copilots of de uitvoer die ze genereren, zullen we de klant verdedigen en het bedrag betalen van eventuele nadelige vonnissen of schikkingen die voortvloeien uit de rechtszaak, zolang de klant de vangrails en inhoudfilters heeft gebruikt die we in onze producten hebben ingebouwd."
Microsoft wil de angst wegnemen dat generatieve AI onbedoeld auteursrechtelijk beschermd materiaal kan produceren.
Ilanah Fhima, een professor in intellectueel eigendomsrecht aan het University College in Londen, merkt op: "Deze stap opent de markt" en "maakt die software bruikbaarder omdat het een van de obstakels voor bedrijven wegneemt als ze weten dat ze die zekerheid hebben."
Dit was een onverwachte zet van Microsoft - de belofte om de stukken van de juridische gevechten van klanten op te rapen is iets dat alleen maar logisch is in het tijdperk van AI.
Bovendien biedt de bepaling dat klanten de "vangrails en inhoudfilters" van de producten moeten gebruiken Microsoft een extra beschermingslaag tegen misbruik.
Ethische bezwaren en eerdere reacties
De stap van Microsoft roept vragen op over de vraag of het bedrijf van plan is om het vertrouwen van het publiek in zijn producten te bevorderen of alleen de adoptie ervan te stimuleren.
Juridische kosten betalen is één ding, maar het gaat er niet om of OpenAI's trainingsgegevens auteursrechtelijk beschermde inhoud bevatten.
Eerder dit jaar wuifde Abobe Firefly mogelijke copyrightproblemen weg door te verklaren dat het model alleen was getraind op Adobe Stock-foto's en niet op gegevens die van het internet waren gehaald.
Het bedrijf deed een identieke toezeggingmaar dat is een relatief gemakkelijke verplichting voor hen, aangezien zij eigenaar zijn van de trainingsgegevens.
Microsoft kan niet dezelfde mate van transparantie bieden, ondanks dezelfde juridische garanties.
De waarheid is dat het niet mogelijk zou zijn om de aard van de trainingsgegevens van Copilot openbaar te maken, omdat het is gebouwd met OpenAI's GPT-modellen, die vrijwel zeker zijn getraind op ten minste wat auteursrechtelijk beschermd materiaal dat is verkregen via dubieuze praktijken.
Dat wil niet zeggen dat OpenAI de auteursrechten van de makers heeft gevalideerd, maar iemand heeft het gedaan en OpenAI zou het hebben geweten.
In de blogpost van Microsoft staat dat het bedrijf waarde hecht aan auteursrecht en eigendom: "Het is van cruciaal belang dat auteurs de controle behouden over hun rechten onder de auteurswet en een gezond rendement behalen op hun creaties... en we moeten ervoor zorgen dat de inhoud die nodig is om AI-modellen te trainen en te funderen niet wordt opgesloten in de handen van één of enkele bedrijven op manieren die concurrentie en innovatie zouden verstikken."
Hoewel Copilot is gebouwd op ChatGPT, doet hun blogpost ons geloven dat ze Uitgerust met filters die uitgangen strikt beschermen tegen het schenden van auteursrechten.
Uit de formulering van Microsoft blijkt dat deze specifieke vangrails uniek kunnen zijn voor Copilot en bestaan uit "classificeerders, metaprompts, filteren van inhoud en operationele monitoring en detectie van misbruik, inclusief inhoud die mogelijk inbreuk maakt op de inhoud van derden."
Microsoft zegt ook dat de filters "de kans verkleinen dat Copilots inbreukmakende inhoud retourneert".
De formulering "de waarschijnlijkheid verminderen" hier impliceert dat er nog steeds een *kans* is dat de tools auteursrechten schenden ondanks de filters.
A reeks rechtszaken beweren dat AI-tools inhoud produceren die te veel lijkt op auteursrechtelijk beschermd materiaal, waaronder sommige letterlijke delen van boeken of samenvattingen die niet verklaarbaar zijn als ChatGPT geen vrije toegang had tot de boeken zelf.
OpenAI heeft deze zaken onlangs afgedaan als 'ongegrondhoewel er nog steeds juridische procedures lopen.
Gebrek aan duidelijkheid
Op dit moment is er nog geen duidelijkheid over waar de GPT-modellen van OpenAI ophouden, waar Copilot begint en hoe ver de verfijning van Microsoft gaat.
In ander berichtCopilot verbindt ChatGPT niet alleen met Microsoft 365; het combineert de kracht van grote taalmodellen (LLM's) met jouw gegevens in de Microsoft Graph (inclusief je agenda, e-mails, chats, documenten, vergaderingen en meer) en de Microsoft 365-apps om jouw woorden om te zetten in de krachtigste productiviteitstool ter wereld", aldus Microsoft.
Microsoft heeft een video vrijgegeven waarin wordt uitgelegd hoe Copilot zal werken wanneer het wordt uitgebracht, maar het gaat niet in detail.
Voorlopig kunnen we aannemen dat Microsofts nieuwe inhoudsfilters en vangrails potentieel auteursrechtelijk beschermd materiaal agressief filteren, misschien wel in grotere mate dan ChatGPT. Microsoft heeft Copilot mogelijk gezuiverd om het gebruik van mogelijk auteursrechtelijk beschermd materiaal uit te sluiten.
Implicaties voor de industrie
Microsofts gewaagde zet om de juridische risico's van auteursrechtschendingen op zich te nemen, betekent meer dan alleen een bedrijfsbeslissing.
Zoals bedrijven heel goed weten, bevinden we ons in het Wilde Westen van de AI-regulering. Dit kan worden bestempeld als een berekend risico, maar dat betekent ook dat het een gok is.
Aangezien de wetten en precedenten op het gebied van AI en auteursrecht nog in de maak zijn, zal het bedrijf misschien nog niet met exorbitante juridische kosten worden geconfronteerd.
Wereldwijde juridische dynamiek
Toen Abobe dezelfde belofte deed, zei Dana Rao, general counsel van het bedrijf: "De wet is nog niet beklonken en ik kan je niet vertellen welke kant de auteursrechtzaken op zullen gaan, maar ik kan je garanderen, omdat ik geboren ben in de Verenigde Staten van Amerika, dat er veel rechtszaken zullen komen, dus die verzekering is behoorlijk aantrekkelijk [voor onze zakelijke klanten], en niet echt een gimmick."
Het is allemaal goed en wel om te discussiëren over auteursrecht op AI zoals dat is ingebed in Amerikaanse juridische kaders, maar als multinational kan het beleid van Microsoft een precedent scheppen dat moet worden genavigeerd in meerdere juridische jurisdicties, elk met zijn eigen auteursrechtwetten en opvattingen over AI.
Dit zou Microsoft in een rol kunnen dwingen die het misschien niet wil: die van een wereldwijde arbiter die de de facto standaard bepaalt voor hoe AI auteursrechtkwesties wereldwijd worden afgehandeld.
Stel dat Copilot een twijfelachtige tekst produceert die lijkt op iemands auteursrechtelijk beschermde werk - De interpretatie van de vraag of de output de auteursrechtwetgeving volledig schendt, kan van rechtsgebied tot rechtsgebied verschillen.
De Britse auteursrechtwetgeving verschilt bijvoorbeeld op verschillende manieren van de Amerikaanse. Terwijl de Amerikaanse auteurswet zich richt op "fair use", wat een enigszins flexibele standaard is, vertrouwt het Verenigd Koninkrijk op een concept dat "fair dealing" heet, dat beperkter is en moet passen in voorgeschreven categorieën zoals onderzoek, recensie en nieuwsverslaggeving.
In de VS kan een entiteit een claim van "transformatief gebruik" indienen, met het argument dat een nieuwe creatie iets nieuws toevoegt of het originele werk substantieel verandert op een manier die het vrijstelt van inbreuk op het auteursrecht.
In het Verenigd Koninkrijk maakt het ontbreken van een "transformatieve gebruiks"-clausule het navigeren door auteursrechtenkwesties voor AI-gegenereerde inhoud echter lastiger, waardoor het juridische risico voor Microsoft bij het aanbieden van zijn AI-producten aan in het Verenigd Koninkrijk gevestigde klanten mogelijk toeneemt.
Bovendien is de Britse benadering van morele rechten - die de persoonlijke relatie tussen een auteur en zijn werk beschermt - robuuster dan in de VS.
Als een AI een auteursrechtelijk beschermd werk substantieel zou reproduceren, zou de sterkere bescherming van morele rechten in het Verenigd Koninkrijk de juridische calculus van Microsoft nog ingewikkelder kunnen maken.
Microsofts beleid kan dus verstrekkende gevolgen hebben door een de facto wereldwijde standaard vast te stellen.
Deze standaard zou voldoende flexibel moeten zijn om rekening te houden met de verschillen tussen mondiale kaders, maar toch krachtig genoeg om klanten zinvolle bescherming en garanties te bieden.
Het is aannemelijk dat de belofte op de een of andere manier juridisch zal worden getoetst, waardoor duidelijk wordt hoe deze wordt toegepast op wereldwijde klanten als deze inderdaad effect heeft buiten de VS.
Drempels verlagen voor klanten, verhogen voor concurrenten
Net als Abobe verlaagt Microsoft de juridische barrières voor de toepassing van AI in bedrijven door te beloven zijn klanten juridisch te steunen.
Deze stap kan echter een weerslag hebben op het ecosysteem van start-ups. Start-ups, die vaak de drijvende kracht achter innovatie zijn maar niet over de financiële middelen beschikken om brede aansprakelijkheden op zich te nemen, kunnen het steeds moeilijker krijgen om te concurreren op een markt waar de zwaargewichten een 'juridische verzekering' als onderdeel van het pakket aanbieden.
Er is al bezorgdheid dat de komende AI-regelgeving extreem duur zal zijn voor kleinere spelers in de sector om aan te voldoen.
Dit zou het AI-ontwikkelingslandschap kunnen verschuiven, waardoor de macht in handen komt van degenen die het zich kunnen veroorloven om juridische risico's te nemen.
Is dit hoe we willen dat de AI-industrie eruitziet? Een industrie waar bedrijven hun producten op de markt brengen door juridische kosten te betalen?
Ethisch begeeft deze stap zich in troebel vaarwater. Hoewel Microsoft beweert waarde te hechten aan auteursrechten en deze zelfs wil beschermen via deze vangrails, opereert het bedrijf in een ruimte waar nog steeds wordt gediscussieerd over de 'juiste' weg.
Bovendien zou Microsoft, door de juridische last op zich te nemen, gezien kunnen worden als het omzeilen van de noodzaak van strengere ethische overwegingen bij de ontwikkeling en het gebruik van AI.
In plaats van te investeren in technologie die inherent intellectuele eigendomsrechten respecteert, kiest het bedrijf ervoor om achteraf alle mogelijke rotzooi "op te ruimen".
Dit zou kunnen worden gezien als een vorm van ethische ruilhandel, waarbij Microsoft de belofte van juridische ondersteuning inruilt voor een groter gebruik van zijn diensten, mogelijk ten koste van het stimuleren van meer ethische AI-praktijken.
Zullen andere bedrijven dit voorbeeld volgen? Waarschijnlijk wel.
Nogmaals, dit scenario is alleen zinvol in het tijdperk van AI.
