Toen ChatGPT werd geïntroduceerd, sprak het tot de verbeelding van miljoenen studenten wereldwijd.
Laten we eerlijk zijn - velen zullen beamen dat het vinden van manieren om te bezuinigen zonder dat dit ten koste gaat van de resultaten, deel uitmaakt van de onderwijservaring. Generatieve AI tilt dat naar een heel nieuw niveau.
Er was waarschijnlijk een wittebroodsweken toen generatieve AI circuleerde tussen studenten, maar docenten wisten er niet veel van.
Als je ChatGPT vraagt om een essay te schrijven en je ziet hem in luttele seconden duizenden woorden uitspugen, dan moet dat gevoeld hebben als een droom die uitkwam - vooral de avond voor een deadline.
Sinds generatieve AI opdook in de mainstream, heeft het onderwijssysteem geworsteld met de technologie, waarbij sommige instellingen het volledig wilden verbieden en andere het wilden integreren in hun processen.
De discussies over de rol van AI in het onderwijs beperken zich niet tot die sector - ze hebben betrekking op het hele weefsel van menselijke kennis.
AI voor academisch schrijven: nog geen wondermiddel
ChatGPT is verre van perfect voor academisch werk, met de neiging om referenties te vervalsen, nepvoorbeelden te geven en essentiële concepten verkeerd te interpreteren.
Als je de sluwheid ervan eenmaal aan den lijve hebt ondervonden, zul je het niet snel vergeten.
Terwijl ik ChatGPT gebruikte om een rapport over diabetes type 2 te helpen onderzoeken, zag ik dat de uitvoer een longitudinaal bevolkingsonderzoek in Taiwan met zo'n 10.000 deelnemers aan het maken was.
De nepstudie werd compleet geleverd met citaten, overtuigende gegevens en zelfs een academisch geformatteerde referentie die direct in mijn onderzoek gekopieerd kon worden.
Bij het natrekken van de studie, werd het snel duidelijk dat het gewoon niet bestond in welke vorm dan ook. Er was wel een vergelijkbaar onderzoek uit 2000, maar dat vertoonde weinig overeenkomsten met wat ChatGPT had gecreëerd.
Ik heb het proces van het opvragen van academische referenties bij ChatGPT talloze keren getest en het is altijd zeer kwetsbaar gebleken voor het verzinnen van vrijwel alles dat een bepaalde mate van specificiteit vereist.
Dit zette me aan het denken... als ik een leraar was, zou ik als eerste de referenties controleren om de authenticiteit van het werk van mijn leerlingen te meten.
De referenties van ChatGPT zien er uitzonderlijk overtuigend uit, en hoewel het vaak correct is bij referenties van spraakmakend goed geciteerd onderzoek, wordt het snel verrast door iets dat zich in de obscuriteit waagt. ChatGPT geeft toe dat het een 'algemene beoordeling' geeft om 'aan te sluiten bij de inhoud' en vraagt je om de referenties direct te controleren.
Natuurlijk vereisen niet alle essays academische verwijzingen, maar in schoolomgevingen met jongere leerlingen is de kans groter dat docenten de nuances van het schrijven van hun leerlingen begrijpen, terwijl er op hogere niveaus een grotere afstand is tussen leerlingen en docenten.
Als een leerling zijn referenties verzint, dan leest hij ze niet - en daar ligt het potentieel van AI om kritisch denken, dat centraal staat bij leren, uit te hollen.
Schrijven in een 2023 compilatie van 43 expertises gepubliceerd in het International Journal of Information Management, Sven Laumer van de Scholler-Endowed Chair of Information Systems, Institute of Information Systems Nürnberg, Duitsland, besprak hoe AI het belang van kritische analyse heeft versterkt.
Hij schrijft: "Als het op essays voor de universiteit aankomt, is het crucialer dat we onze studenten leren om belangrijke vragen te stellen en manieren te vinden om ze te beantwoorden."
"Dit is de intellectuele kern die zowel de studenten als de maatschappij ten goede zal komen. Daarom moeten we meer nadruk leggen op het aanleren van kritische denkvaardigheden en hoe we waarde kunnen toevoegen buiten AI."
Schrijven in de zelfde artikel, Giampaolo Viglia van het Departement Economie en Politieke Wetenschappen van de Universiteit van de Aostavallei, Italië, sloot zich hierbij aan.
Viglia stelt: "De komst van ChatGPT - als het op een dwangmatige manier wordt gebruikt - vormt een bedreiging voor zowel studenten als docenten. Voor studenten, die al lijden aan een lagere aandachtsspanne en een aanzienlijke vermindering in het lezen van boeken, bestaat het risico dat ze in een lethargische modus terechtkomen."
Wat zijn de risico's als we onze eigen kritische analyse vervangen door de analyse die AI ons voorschotelt?
Onmacht door toedoen van AI
Het vermogen van AI om het 'zware tilwerk' te doen is in evenwicht met het vermogen om al het tilwerk te vervangen, wat leidt tot verzwakking - het uiteindelijke effect van de afhankelijkheid van de mensheid van technologie.
De Disneyfilm WALL-E is een veelgeprezen voorbeeld van verzwakking geworden, met zwaarlijvige, immobiele mensen die rondzweven in ruimteschepen terwijl robots al hun wensen vervullen.
In WALL-E worden de gevolgen van de technologie vooral fysiek weergegeven, maar AI kan een nachtmerrie-achtiger scenario opleveren door onze denkprocessen te besturen of zelfs onze beslissingen voor ons te nemen.
Dr. Vishal Pawar, een neuroloog uit Dubai, suggereert dat Overmatig gebruik van AI zou bepaalde hersenfuncties overbodig kunnen maken, vooral die functies die te maken hebben met detailoriëntatie en logisch redeneren. Dit zou invloed kunnen hebben op hoe we onze intellectuele capaciteiten gebruiken.
Hij suggereert dat overmatig gebruik van tools als ChatGPT de neurale paden die gekoppeld zijn aan kritisch denken kan verzwakken, waardoor de frontale hersenkwab wordt beïnvloed. "Het meest voorkomende geheugenprobleem dat ik tegenkom is een gebrek aan aandacht," stelt hij.
Dergelijke risico's staan echter in contrast met het vermogen van AI om het nastreven van kennis aan te wakkeren, zoals blijkt uit de vooruitgang in de wetenschap en geneeskunde, waar machinaal leren (ML) mensen in staat stelt om hun vaardigheden toe te spitsen op die gebieden waar ze de grootste impact hebben.
Onderzoekers gebruiken AI om de ruimte te verkennen, biologische systemen in kaart te brengen, het klimaat steeds gedetailleerder te modelleren en het klimaat te verbeteren. nieuwe geneesmiddelen ontdekkenEn dat alles in een fractie van de tijd die het zou kosten om dat werk handmatig uit te voeren.
Om deze voordelen te behouden, moet AI worden ingezet als een aanvulling op menselijke intelligentie - een uitbreiding - in plaats van een vervanging.
Kan de invloed van AI op het onderwijs worden gestopt?
Sommigen zijn misschien bekend met het programma Turnitin, dat wereldwijd door onderwijsinstellingen wordt gebruikt om plagiaat op te sporen door reeksen woorden te identificeren die uit andere bronnen zijn gekopieerd.
Turnitin en andere plagiaatdetectoren hebben nu een aanzienlijk complexere taak: het identificeren van AI-gegenereerde inhoud. Dat blijkt een lastige taak te zijn.
Yves Barlette van de Montpellier Business School (MBS) in Montpellier, Frankrijk, benadrukt dat AI niet alleen bedreven is geworden in het omzeilen van AI-detectoren, maar ook te kampen heeft met een hoog percentage fout-positieven.
Ze zegt: "Een student kan bijvoorbeeld een bepaalde schrijfstijl hebben die lijkt op AI-gegenereerde tekst. Het is daarom belangrijk om juridisch aanvaardbare oplossingen te vinden, vooral als het gaat om het straffen of zelfs schorsen van studenten die spieken."
Dit is bewezen in experimenteel onderzoekEén onderzoek toonde aan dat essays geschreven door niet-Engelse moedertaalsprekers bijna de helft van de tijd onterecht werden gemarkeerd als AI-gegenereerd, waarbij één bepaalde AI-detector een absurd 98% vals-positief percentage produceerde.
AI is onvolmaakt, er kan niet vertrouwd worden op AI-detectoren en het is onrealistisch om te voorkomen dat studenten generatieve AI gebruiken.
Er is misschien geen andere optie dan nieuwe modellen en leertrajecten te ontwikkelen.
Zoals Tom Crick, professor Digital & Policy aan de Swansea University in het Verenigd Koninkrijk, beschrijft: "Het onderwijs is al tientallen jaren bezig om de bedreigingen en mogelijkheden van technologie te integreren en opnieuw te verbeelden; AI zal waarschijnlijk niet anders zijn, maar zal niet alleen een technologische verschuiving vereisen, maar ook een mentaliteits- en cultuurverandering."
Dus, hoe pakken we het aan?
Generatieve AI biedt een nieuw model voor leren
Het snijvlak van generatieve AI en onderwijs zorgt voor een subtiele maar diepgaande verschuiving in het leerproces.
In veel opzichten is AI een voortzetting van eerdere technologische ontwikkelingen, zoals de rekenmachine en het internet. OpenAI CEO Sam Altman en Nvidia CEO Jensen Huang.
Huang zei dat dit het beste moment was om af te studeren, De AI-boom vergelijken tot de introductie van de personal computer (PC) in de jaren 80.
In het conventionele klaslokaal was de student van oudsher een passieve ontvanger die informatie absorbeerde die door de docent werd doorgegeven.
Technologie heeft leerlingen uitgerust met meer hulpmiddelen voor zelfgestuurd leren, en Met de komst van generatieve AI nemen ze nu de rol aan van actieve zoekers die enorme kennis binnen handbereik kunnen verkennen en ondervragen.
Dit betekent een epistemologische overgang die nog nooit eerder in de menselijke geschiedenis heeft plaatsgevonden.
Epistemologie - de studie van kennis - beschrijft traditioneel onderwijs als gebaseerd op een 'overdracht'-epistemologie, waarbij kennis wordt gezien als een statische entiteit die van leraar op leerling wordt overgedragen.
In dit traditionele model is het pad van leren grotendeels lineair, van 'onwetendheid' naar 'verlichting'.
Generatieve AI zou een 'actieve zoeker'-model kunnen introduceren, waarbij kennis niet zomaar van de een op de ander wordt overgedragen, maar actief wordt opgebouwd door de leerling.
De student, geholpen door AI, wordt de navigator, die relevantie onderscheidt, inzichten in hun context plaatst en inzichten uit een veelvoud aan bronnen samenvoegt.
Actieve informatiezoekers weten waar ze naar informatie moeten zoeken en hoe ze die informatie moeten interpreteren - dit laatste is van vitaal belang om AI te gebruiken als een leerinstrument zonder volledig te investeren in de output ervan.
AI is een bevooroordeelde instelling, maar zijn ze dat niet allemaal?
AI heeft een diepgewortelde vertekeningsprobleemdeels omdat het internet een vooringenomenheidsprobleem heeft.
In het internettijdperk besteedt de maatschappij het denken vaak uit aan big tech door aan te nemen dat de resultaten van zoekmachines transparant en onpartijdig zijn, terwijl dat waarschijnlijk niet zo is.
Bovendien betekent de praktijk van zoekmachineoptimalisatie (SEO) en pay-per-click (PPC) reclame dat de beste zoekresultaten niet altijd gepositioneerd zijn op de kwaliteit van hun informatie - hoewel dit de laatste tien jaar enorm is verbeterd.
AI is vatbaar voor onwaarheden en verkeerde informatie, maar dat geldt ook voor traditionele onderwijsinstellingen.
Veel beroemde onderwijsinstellingen staan bekend om hun sociale en politieke voorkeuren. Je kunt zelfs compilaties vinden van "de meest conservatieve colleges" in de VS, waaronder universiteiten zoals Liberty University in Virginia, die een reputatie verwierf omdat ze creationisme onderwees in plaats van evolutionaire biologie.
In het Verenigd Koninkrijk stonden Oxford en Cambridge - samen bekend als Oxbridge - ooit bekend om hun politieke gezindheid, al verschilt die per universiteit.
Aan de andere kant staan andere onderwijsinstellingen bekend als uitgesproken links en docenten in het hoger onderwijs zijn in het Verenigd Koninkrijk in ieder geval overwegend links.
Er zijn ook vooroordelen over geslacht en ras in onderwijsinstellingen: vrouwen zijn ondervertegenwoordigd in onderwijs en onderzoek in het hoger onderwijs. geërfd door AI.
Hoewel dit niet noodzakelijkerwijs leidt tot een bevooroordeelde verspreiding van kennis, is onderwijs altijd onderhevig aan subjectiviteiten in verschillende vormen - net als AI.
Recente onderzoeken naar AI-vooringenomenheid vonden GPT-modellen overwegend links georiënteerd en Meta's LLaMA meer rechts georiënteerd.
Hoewel de vooringenomenheid van AI-systemen traditionele onderwijssystemen niet vrijpleit van hun vooroordelen en vice versa, is de oplossing in beide gevallen vergelijkbaar: benadruk kritisch denken en streef naar gelijkheidsmaatregelen om representatieve kennissystemen te realiseren.
Kritisch denken in het tijdperk van AI
Na verloop van tijd, en met kritische betrokkenheid in educatieve omgevingen, zou AI's 'actief zoeken' model de verantwoordelijkheid voor het waarborgen van evenwicht en nauwkeurigheid bij de student kunnen leggen.
Met de capaciteit van de technologie om schijnbaar eindeloze stromen informatie te genereren, rust de last van het verifiëren van de nauwkeurigheid, relevantie en context van kennis zwaar op de schouders van de zoeker.
Dan kunnen leerkrachten hun rol verschuiven naar het onderwijzen van kritisch denken, analyse en verificatie terwijl ze hun eigen menselijke inzichten en meningen bijdragen aan wat in wezen een generatieve encyclopedie of leerboek wordt.
Het stimuleren van kritische leerlingen in het tijdperk van AI kan bredere voordelen opleveren, niet alleen voor het kritisch bekijken van de output van grote taalmodellen (LLM's) en hun aansprakelijkheid, maar ook voor het ontwikkelen van kritische meningen elders in de samenleving.
Zoals Sven Laumer zei: "Dit is de intellectuele kern waar zowel de studenten als de maatschappij van zullen profiteren."
Onderzoekers en docenten Nripendra P Rana, Jeretta Horn Nord, Hanaa Albanna en Carlos Flavian schrijven: "Als we willen dat onze studenten leren hoe ze problemen in realtime moeten oplossen, moeten we afstappen van het traditionele onderwijsmodel waarbij we studenten alleen de eenzijdige theoretische kennis aanreiken en verder gaan dan dat om tools als ChatGPT tot een vriend te maken in het ecosysteem van de klas waar ze niet bang voor hoeven te zijn."
"Het zou eerder gebruikt moeten worden om deze technologie aan te moedigen als een medium voor het transformeren van praktisch onderwijs. Verder zou het van groot nut kunnen zijn voor studenten als ze vaardigheden leren voor het leven en deze in hun toekomstige loopbaan gebruiken om actuele problemen op hun werkplek op te lossen."
De mensheid is opgezadeld met de voor- en nadelen van AI en het is onze verantwoordelijkheid om de technologie onder ons beheer vorm te geven.
Er zijn in dit stadium nog maar weinig uitgemaakte conclusies en mensen denken al kritisch na over AI, wat een positief teken is.
Studenten leren hoe ze kritisch kunnen omgaan met dit nieuwe leermiddel zonder het dwangmatig te gebruiken, is van het grootste belang om onze collectieve toekomst vorm te geven.
Uiteindelijk is AI een hulpmiddel dat onze mogelijkheden uitbreidt in plaats van ze te vervangen, en dat moeten we zo houden.
