Van de opkomst van 3D-graphics tot de explosie van mobiel gamen, technologische vooruitgang heeft de game-industrie altijd vooruit gestuwd.
AI markeert het nieuwste hoofdstuk in de ontwikkeling van de industrie, een hoofdstuk dat zowel onmiddellijke uitdagingen als existentiële vragen op de langere termijn met zich meebrengt.
Een recente enquête van de Game Developers Conference bleek dat 84% van de ontwikkelaars enigszins of zeer bezorgd is over de ethiek van generatieve AI, variërend van angst voor baanverlies tot kwesties als schending van auteursrechten en het risico dat AI-systemen gamegegevens schrapen zonder toestemming.
Voor degenen die in de frontlinie van de game-ontwikkeling staan, is de verplaatsing van AI-banen al aan het versnellen. In 2023, 10.500 gameontwikkelaars verloren hun baan in meer dan 30 studio's. Nog eens 5.900 werden gemeld in januari 2024.
"Ik ben me er heel erg van bewust dat ik morgen wakker kan worden en dat mijn baan dan weg kan zijn," zei hij. bekent Jess Hyland, een videogame-artiest met 15 jaar ervaring. Hyland vertelde de BBC dat ze al gehoord heeft van collega's die optredens verliezen door AI.
Bij het in Hong Kong gevestigde Gala Technology, dat mobiele games maakt en distribueert, is CEO Jia Xiaodong bekende aan Bloomberg News"Eigenlijk hebben we elke week het gevoel dat we uitgeschakeld gaan worden."
Het bedrijf is in crisismodus terechtgekomen, heeft niet-AI-projecten bevroren, heeft crashcursussen machine learning verplicht gesteld en biedt $7.000 bonussen aan voor mensen die met innovatieve AI-ideeën komen.
In de VS steken game-giganten als Electronic Arts en Ubisoft miljoenen in AI-onderzoek, terwijl ze een golf van ontslagen en herstructureringen te verwerken krijgen.
Er is een gevoel van onvermijdelijkheid dat deze trend alleen maar zal versnellen. Masaaki Fukuda, een veteraan uit de PlayStation-divisie van Sony die nu vice-president is bij de grootste AI-startup van Japan, legt uit: "Niets kan de huidige AI-trend terugdraaien, stoppen of vertragen."
Wanneer machines dromen van elektrische schapen
Al tientallen jaren zijn videogames het resultaat van intensieve samenwerking tussen mensen, waarbij de vaardigheden van artiesten, schrijvers, ontwerpers en programmeurs worden samengevoegd tot meeslepende, interactieve ervaringen.
Nu AI-systemen levels, werelden en zelfs hele spellen kunnen genereren uit eenvoudige tekstaanwijzingen, wordt de dynamiek van auteurschap in twijfel getrokken.
Overweeg GameNGen, een AI-model ontwikkeld door Google en de Universiteit van Tokio dat in realtime volledig speelbare levels genereert voor first-person shooters, waardoor ze bijna niet te onderscheiden zijn van de levels die door menselijke ontwerpers zijn gemaakt.
Of neem DeepMindGeest, een basismodel dat interactieve 2D-omgevingen kan genereren op basis van ruwe schetsen of korte beschrijvingen, waarbij elementen uit bestaande games worden gemengd om geheel nieuwe werelden te creëren met een duidelijke logica en esthetiek.
Deze voorbeelden, beide uit 2024, laten de reisrichting zien voor AI in game-ontwikkeling, een glimp van wat we over een paar jaar commercieel kunnen verwachten.
Er zit echter al veel verandering in de pijplijn. AI-tools zoals De Muze van Eenheid zijn tegenwoordig actief bezig met het opnieuw vormgeven van gameontwerpworkflows door het maken van assets, animaties en het bouwen van omgevingen te automatiseren.
Dit niveau van AI-integratie maakt het nu al mogelijk voor ontwikkelaars om in uren te bereiken wat vroeger dagen duurde. Het is de bedoeling om de sleur van repetitieve taken weg te nemen, terwijl de artistieke controle voornamelijk in mensenhanden blijft.
Zoals Marcus Holmström, CEO van gameontwikkelingsstudio The Gang, uitgelegd aan MIT"In plaats van het met de hand te doen, kun je nu verschillende benaderingen testen."
"Als je bijvoorbeeld een berg gaat bouwen, kun je verschillende soorten bergen maken en deze tijdens het bouwen veranderen. Dan passen we het handmatig aan zodat het past. Dat gaat veel tijd besparen."
Voor sommigen in de sector luiden deze en andere tools een nieuw tijdperk van gedemocratiseerde creatie in. "AI is de game changer waar ik op heb gewacht," aldus een van hen. Yuta Hanazawa, een 25-jarige veteraan uit de industrie die onlangs een bedrijf voor AI-gamekunst heeft opgericht, vertelde Fortune.
Hanazawa gelooft dat AI "de hele industrie nieuw leven zal inblazen" door ontwikkelaars te bevrijden van de sleur van het maken van middelen, waardoor ze zich weer kunnen richten op innovatieve gameplay en verhalen.
Anderen vrezen echter dat de opkomst van generatieve AI menselijke kunstenaars dreigt te reduceren tot louter machineoperators, die eindeloos fine-tunen en debuggen.
"De dingen die AI genereert, worden door jou opgelost", aldus Hyland. "Dat is niet waarom ik games ben gaan maken."
Het tweesnijdende zwaard van democratisering
Voor AI-evangelisten is een van de meest prikkelende beloften van de technologie de radicale democratisering van het maken van games.
Ze zien een toekomst voor zich waarin iedereen met een sprankje verbeelding zijn of haar droomgame tevoorschijn kan toveren met een paar eenvoudige aanwijzingen, waarbij de grens tussen speler en maker vervaagt tot irrelevant.
Maar voor elk individu dat bedwelmd wordt door het vooruitzicht van door AI aangedreven creatieve vrijheid, is er minstens één scepticus.
Chris Knowles, een ervaren gameontwikkelaar en oprichter van de indiestudio Sidequest Ninja, wijst op de gekloonde games die app stores en online marktplaatsen al teisteren.
"Alles wat het bedrijfsmodel van de kloonstudio's nog goedkoper en sneller maakt, maakt de moeilijke taak om een financieel duurzame indiestudio te runnen nog moeilijker," waarschuwt Knowles.
Knowles en vele anderen vrezen dat de komst van AI-ondersteunde gamegeneratie het probleem alleen maar zal verergeren en de markt zal overspoelen met voornamelijk afgeleide content met weinig inspanning.
Dit weerspiegelt wat er elders in de creatieve kunsten gebeurt. AI-gegenereerde muziek vindt bijvoorbeeld zijn weg naar Spotify en AI-gegenereerde kunst verdringt geschoolde illustratoren en ontwerpers.
Er is ook het risico van creatieve homogenisering. Als elke ontwikkelaar put uit dezelfde kleine pool van AI-modellen en bijbehorende datasets, zal het resultaat dan een gamelandschap zijn dat steeds generieker en inwisselbaarder aanvoelt?
Zullen de eigenaardigheden en gelukkige ongelukken die vaak echt memorabele games definiëren verloren gaan in het streven naar algoritmische optimalisatie?
Zoals scenarioschrijfster Melissa Rundle beschreef over het historische Staking van Hollywood-acteurs in 2023AI heeft geen jeugdtrauma. Als schrijvers maken we verhalen die mensen raken en graven we vaak diep in onze ziel - dit is verhalen vertellen op zijn heiligst en mag nooit worden beroofd door een machine."
De ethische mijnenvelden van AI-gaming
De rol van AI in de ontwikkeling van games vervaagt de grens tussen het virtuele en het echte, waardoor games dichter in de buurt komen van het aloude doel om echt meeslepende, levensechte ervaringen te creëren.
Veel games bieden spelers al de mogelijkheid om hun digitale persoonlijkheid aan te passen. Met AI-hulpmiddelen die hyperrealistische afbeeldingen van fotokwaliteit kunnen genereren, is het potentieel voor spelers om avatars te maken die griezelig veel lijken op echte individuen - en die avatars vervolgens te gebruiken voor uitbuiting of misbruik - verontrustend hoog.
De bouwstenen voor deze scenario's zijn al gelegd. Bijvoorbeeld het recente geval van Spaanse schoolkinderen gebruiken AI 'spelletjes om naaktfoto's van hun klasgenoten te maken, illustreert hoe gemakkelijk deze tools als wapen kunnen worden ingezet, vooral tegen kwetsbare bevolkingsgroepen zoals vrouwen en minderjarigen.
AI-'games' die expliciete of beledigende beelden kunnen produceren zijn wijdverbreid in de Apple App Store en Google Play, en leeftijdsgrenzen zijn grotendeels ineffectief.
Als je deze dynamiek toepast in de context van zeer realistische, gedetailleerde spelomgevingen, is de kans op schade enorm.
Bovendien is het bijzonder lastig, zo niet onmogelijk, om de functionaliteit van AI te modereren om deze vorm van misbruik of manipulatie te voorkomen. Alle AI-modellen, hoe geavanceerd ook, zijn kwetsbaar voor jailbreaking. Dit houdt in dat er mazen of zwakke plekken in moderatiesystemen worden gevonden om inhoud te genereren die eigenlijk beperkt zou moeten zijn.
Filters die ontworpen zijn om expliciete inhoud te blokkeren worden vaak het doelwit van manipulatie door spelers die AI-systemen tot het uiterste drijven en inhoud creëren die ethische grenzen overschrijdt.
De uitdaging is ervoor te zorgen dat AI de gemeenschappen die het juist wil versterken niet ondermijnt - zowel onder gamers als in de samenleving als geheel.
Developers, studio's, enz. kunnen niet alleen de grenzen verleggen van wat AI kan doen, maar ook begrijpen waar AI ophoudt een hulpmiddel te zijn en ons leven begint over te nemen - onze mentale vermogens - onze cultuur, onze creativiteit, ons zelf.
Uiteindelijk gaat het gesprek over AI in games niet over de vraag of het zal gebeuren - dat is al gebeurd. De focus moet verschuiven naar de garantie dat AI menselijke creativiteit aanvult in plaats van uitwist, terwijl vormen van schade en misbruik worden voorkomen.
